۱۵۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶

تا عشق تو دلرباست ما را
بیداد تو جانفزاست ما را

چون لاله دل به خون تپیده
با داغ تو، آشناست ما را

گستاخ به سنبلت وزیده
صد عربده با صباست ما را

صد میکده خون به ساغر دل
زان لعل کرشمه زاست ما را

صد شور به جیب داغ ناسور
زان طرّهٔ مشکساست ما را

دل بی تو چو شیشهٔ شکسته
در گریهٔ های هاست ما را

گل گوش نمی دهد به بلبل
تا خامه سخن سراست ما را

جمشید جهان متاع فقریم
دل جام جهان نماست ما را

از کاوش غمزه، شکوه ای نیست
داد از دل بی وفاست ما را

بخروش حزین که ناله تو
با گوش، خوش آشناست ما را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.