هوش مصنوعی: متن بالا بیانگر احساسات عمیق و دردهای درونی شاعر است که با تصاویر شاعرانه و استعاره‌های زیبا بیان شده‌اند. شاعر از رنج‌ها، ناامیدی‌ها و تلخی‌های زندگی سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند عشق، رنج، گناه و پشیمانی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و اجتماعی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی کافی از زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند گناه و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۳۹

دهقان نبرد حاصلی از بوم و بر ما
سرویم و بود عقده خاطر ثمر ما

از ناز، کله گوشه به خورشید شکستیم
افکنده جنون، سایهٔ داغی به سر ما

دیگر لبش از شادی دل غنچه نگردید
هر زخم که خندید، به روی جگر ما

خوب آمدی ای شور نمکدان قیامت
می جست تو را داغ پریشان نظر ما

از قطره زدن باز فتد گام نخستین
گر ابر شود همنفس چشم تر ما

ما چون ز خرابات جهان پاک برآییم؟
آلوده برون رفت ز جنت، پدر ما

دستی که می ام داد، تو را بست به خشکی
زاهد چه زنی طعنه به دامان تر ما؟

خواهیم حزین ، آنقدر از خویش رمیدن
کاوازه به جایی نرساند خبر ما
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.