۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۳

شور دلها بود ترانه ما
نمک دیده ها فسانه ی ما

دست پروردگان صیادیم
قفس ماست، آشیانه ما

سر رفعت به عرش می ساید
علم آه عاشقانهٔ ما

خرد افتاده بود صبح ازل
بی خود از باده شبانه ما

یادگار هزار رنگ گل است
خس و خاشاک آشیانه ما

کرده سودای عشق خانه خراب
چین زلفی، نگار خانهٔ ما!؟

در محبت دراز باد حزین
عمر غمهای جاودانه ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.