هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حزین لاهیجی، به زیبایی احساسات عمیق عشق و دل‌باختگی را به تصویر می‌کشد. شاعر از صنم و کعبه‌نشینان می‌گوید که دل و دین را به یاد معشوق می‌بازند. در عشق، نه کوثر و رضوان دل را می‌گشاید و نه تسلی از دوست با این چیزها ممکن است. شاعر از صید دل خود در صحرای رمیدن و نگاه‌های صیادگونه می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که بخرامد، چرا که پیشانی‌ها فرش راه او هستند. در ادامه، از غمزه‌های بی‌باک معشوق و ابروی کمان‌دار او سخن می‌گوید که هدف تیرهای نازند. در پایان، شاعر اشاره می‌کند که کشور معنی زیر قلم اوست و این نقش را خدیوان بر نگین‌ها ندارند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۷۹

دیدم صنمی، های صلا، کعبه نشینها
بیعانه ببازید به یادش دل و دینها

در عشق، دل از کوثر و رضوان نگشاید
از دوست تسلی نتوان گشت، به اینها

صید دلم افتاد به صحرای رمیدن
صیّاد نگاهان! بگشایید کمینها

شد خاک، سر سجده بران در قدم تو
بخرام که فرش است به راه تو جبینها

آن کیست که در جلوه گهت رخش بتازد؟
کرده ست تهی، غمزهٔ بی باک تو زینها

در کیش محبت هدف ناوک نازند
ابروی کمان دار تو را چله نشین ها

زیر قلم توست حزین کشور معنی
این نقش ندارند خدیوان به نگینها
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.