هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حزین لاهیجی، بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و تضاد بین مهر و کینه است. شاعر از عشق و محبت سخن می‌گوید، اما همچنین به وجود کینه و رشک در دل اشاره دارد. تصاویر شعری مانند آیینه، شیر محبت، و آتشکده سینه، فضایی پرتنش و پراحساس را خلق می‌کنند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، همراه با استفاده از استعاره‌های پیچیده و تضادهای احساسی مانند مهر و کینه، برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۹۲

بس که چون صبح زند دم ز صفا سینه ما
صورت کین، همه مهر است در آیینه ما

دو حریصیم که تا محشرمان سیری نیست
ما ز مهر تو، دل سخت تو ازکینهٔ ما

می نهد شیر محبت به فراغت پهلو
نیستانی شده از تیر جفا، سینه ما

پرده از کار ریا، عشق نگیرد ز کرم
مصلحت هاست درین خرقهٔ پشمینهٔ ما

داد بر باد، تف عشق تو خاکستر دل
همچنان شعله زند خاطرت ازکینه ما

به هوای گل رخسار تو در رقص بود
شعلهٔ عشق در آتشکدهٔ سینهٔ ما

ذره آسا به هوای تو، سراپا مهریم
در دل رشک، گره چون نشودکینه ما؟

بندهٔ جام شرابیم حزین ، زانکه برد
لوث آلودگی، از خرقه پشمینه ما
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.