ز بیگانه پرداخت بوم و برم را
سواری که بر قلب زد لشکرم را

به دشتی که می پرورد شور عشقم
مگر ناخن شیر، خارد سرم را

زمین بس که می بیند از صدمه، نیلی
به گردون غلط می کند پیکرم را