هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که به جستجوی حقیقت و عشق الهی می‌پردازد. شاعر با استفاده از نمادهایی مانند مسجد، میخانه، کعبه و بتخانه، به دنبال شناخت ذات الهی است و از ریا و تظاهر در مسیر عرفان انتقاد می‌کند. همچنین، به موضوعاتی مانند عشق، حیرت، و شناخت نفس اشاره دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد. همچنین، استفاده از نمادهایی مانند میخانه و باده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۸۹
حق را بطلب مسجد و میخانه کدام است؟
از باده بگو، شیشه و پیمانه کدام است؟
محراب دل آن جلوهٔ آغوش فریب است
نشناختهام کعبه و بتخانه کدام است؟
بند از مژه برداشت خیال رخ ساقی
ای ابر ببین، گریهٔ مستانه کدام است؟
از صحبت صوفی منشان سوخت دماغم
ای باده پرستان، ره میخانه کدام است؟
سرتا سر این دشت، پر از جلوهٔ لیلی ست
امّا نتوان گفت که جانانه کدام است؟
با هر سر خاری کششی هست، ندانم
کآشوب فزای دل دیوانه کدام است؟
در بزم، حریفان همگی واقف رازند
از یار ندانیم که بیگانه کدام است؟
آن جلوه برد ره به سوای دل ما
با برق مگویید سیه خانه کدام است؟
چون شمع حزین ، از مژه ات دود برآید
بنمایم اگر گرمی افسانه کدام است؟
از باده بگو، شیشه و پیمانه کدام است؟
محراب دل آن جلوهٔ آغوش فریب است
نشناختهام کعبه و بتخانه کدام است؟
بند از مژه برداشت خیال رخ ساقی
ای ابر ببین، گریهٔ مستانه کدام است؟
از صحبت صوفی منشان سوخت دماغم
ای باده پرستان، ره میخانه کدام است؟
سرتا سر این دشت، پر از جلوهٔ لیلی ست
امّا نتوان گفت که جانانه کدام است؟
با هر سر خاری کششی هست، ندانم
کآشوب فزای دل دیوانه کدام است؟
در بزم، حریفان همگی واقف رازند
از یار ندانیم که بیگانه کدام است؟
آن جلوه برد ره به سوای دل ما
با برق مگویید سیه خانه کدام است؟
چون شمع حزین ، از مژه ات دود برآید
بنمایم اگر گرمی افسانه کدام است؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
