هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، مفاهیمی مانند عشق، صبر، رنج و تسلیم در برابر تقدیر را بیان می‌کند. شاعر از عناصر طبیعت مانند خورشید، ماه، دشت و طوفان برای انتقال احساسات خود استفاده کرده و بر اهمیت صبر و مقاومت در برابر مشکلات تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۰۵

خورشید و ماه آینهٔ حسن یار نیست
عینک حجاب گردد، اگر دیده تار نیست

دشتی که شوق آبله پا قطره می زند
یک خار، زیر منّت ابر بهار نیست

موسی صفت ز آتش غیرت نمی روم
در سایهٔ نهالی، اگر شعله بار نیست

مانع نمی شود کف بی مایه، سیل را
دامن حریف گریهٔ بی اختیار نیست

سوده است خاطر، اگر درد بی دواست
طوفان غم خوش است، اگر غمگسار نیست

ناصح ز ناله منع دلم چون جرس مکن
آسوده خاطرت که دمی بیقرار نیست

مست تغافلی به حزین نیازمند
هرگز تو را غم دل امّیدوار نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.