هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر درد فراق و اشتیاق به معشوق است. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، مانند یوسف مصر، عیسی، و شمع، عمق عشق و محبت خود را نشان می‌دهد. او از هجران و رنج‌های عشق سخن می‌گوید و از معشوق طلب رحم و توجه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم نیاز به درک ادبی و عاطفی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۲۲۰

ای یوسف مصر از تو گرفتار محبت
عیسی به تمنای تو، بیمار محبت

در راه غمت هست به کف جان جهانی
گرم است به سودای تو، بازار محبت

تاریکتر از شب بود از هجر تو روزم
ای روشنی دیده بیدار محبت

کفرم بود آرایش رخسارهٔ ایمان
بستهست دل از زلف تو، زنار محبت

دریاب دلم را به تَهِ جرعه نگاهی
ای ساقی پیمانهٔ سرشار محبت

در وادی آسودگیم وانگذاری
رحمی به من ای قافله سالار محبت

از سر نرود شمع صفت افسر داغم
بر سر زده ام لالهٔ گلزار محبّت

تا سر نشود خاک سر کوی تو ما را
آسان نشود عقده دشوار محبت

افغان اسیران نبرد راه به جایی
این نغمه تراود ز رگ تار محبت

شیرازهٔ اوراق دو عالم بود از عشق
پشت دو جهان است به دیوار محبت

نگرفت حزین کس به جوی، دین و دلت را
ای مایه کساد سر بازار محبّت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.