گل خزان زده ام، زندگی ملال من است
شکسته رنگی من ترجمان حال من است

اگر به کعبه وگر دیر می گذارم گوش
حدیث حسن تو و عشق بی زوال من است

بود که در رمضان هر دمی دو عید کنم
خیال گوشه ی ابروی او هلال من است

به چشم دام تو ای عشق، ناتوان مرغم
اگر چه بیضه ی گردون به زبر بال من است

حزین ، نمی رود از مجلسم سخن بیرون
که روی صحبت من با زبان لال من است

«حزین لاهیجی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir