سحر ز بستر نسرین سبک عنان برخیز
به پای گل بنشین، مست و می کشان برخیز

کرشمه می برد از حد نهال و جلوه، سمن
نگار من، پی تاراج گلستان برخیز

به چین جبهه نیرزد چو گل دو روز حیات
شکفته با همه بنشین و مهربان برخیز

بیا به میکده بنشین به کام دل زاهد
شراب کهنه ما نوش کن ، جوان برخیز

بر آستان گدایان شبی سری بگذار
به مدعای دل خویش کامران برخیز

اساس عشق من و حسن یار محکم باد
بهار گو برو و مرغ از آشیان برخیز

بلاست رشک محبت بر اهل درد حزین
چو شد وصال میسر، خود از میان برخیز