هوش مصنوعی: این متن به توصیف ویژگی‌های معنوی و اخلاقی یک درویش می‌پردازد. درویش در این شعر نماد پاکی، صبر، قناعت و ارتباط عمیق با هستی است. او در برابر فتنه‌ها و مشکلات زندگی استوار می‌ماند، دارای مهر و جمال الهی است و حتی طبیعت و کائنات در اختیار او هستند. همچنین، درویش عاشق و معشوق، شاهد و مشهود است و عقل عادی از درک حال او عاجز است. متن بر اهمیت طریقت و فقر معنوی تأکید دارد و هشدار می‌دهد که انکار این راه می‌تواند به هلاکت بینجامد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی نیاز به پیش‌زمینه‌ای از ادبیات و فلسفه اسلامی دارد.

شمارهٔ ۵۸۴

از چشم خویش باشد، باغ و بهار درویش
صد رنگ گل برآرد، اشک از کنار درویش

گر سیل فتنه گیرد، روی زمین سراسر
از جای خود نجنبد، کوه وقار درویش

مهر، آیت جمالش، کین جلوه جلالش
هستند چرخ و انجم در اختیار درویش

ای منکر طریقت، بر جان خود ببخشای
تیغ برهنه باشد، جسم فگار درویش

گر باد فتنه عالم، بر یکدگر برآرد
حاشا شود پریشان، مشت غبار درویش

هم عاشق است و معشوق،هم شاهد است و مشهود
عقل آگهی ندارد، ازکار و بار درویش

جان حزین مسکین، از فقر زندگی یافت
آب حیات باشد، در جویبار درویش
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.