هوش مصنوعی:
شعری که توصیف کننده رقصی عارفانه و مستانه در آتشخانه است، با تصاویری از پروانه، شعله و سماع، که بیانگر شور و عشق و مستی معنوی است.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و سماع است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از واژگانی مانند 'مستی' و 'دیوانه' نیاز به درک عمیق‌تری دارد.
شمارهٔ ۵۸۵
سپندآسا در آتشخانه می رقص
به بال شعله، چون پروانه می رقص
بیفکن خرقه، هنگام سماع است
ز مستوری برآ، مستانه می رقص
سرودی نیست به از غلغل می
به پای شیشه چون پیمانه می رقص
اگر مست سماعی در ره شوق
به یاهوی دل دیوانه می رقص
نه ای کمتر حزین از ذره در عشق
مدام از جلوهٔ جانانه می رقص
به بال شعله، چون پروانه می رقص
بیفکن خرقه، هنگام سماع است
ز مستوری برآ، مستانه می رقص
سرودی نیست به از غلغل می
به پای شیشه چون پیمانه می رقص
اگر مست سماعی در ره شوق
به یاهوی دل دیوانه می رقص
نه ای کمتر حزین از ذره در عشق
مدام از جلوهٔ جانانه می رقص
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
