سپندآسا در آتشخانه می رقص
به بال شعله، چون پروانه می رقص

بیفکن خرقه، هنگام سماع است
ز مستوری برآ، مستانه می رقص

سرودی نیست به از غلغل می
به پای شیشه چون پیمانه می رقص

اگر مست سماعی در ره شوق
به یاهوی دل دیوانه می رقص

نه ای کمتر حزین از ذره در عشق
مدام از جلوهٔ جانانه می رقص