هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق و انتظار عاشقانهٔ شاعر نسبت به معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، احساسات خود را از انتظار، عشق، و فداکاری بیان می‌کند. او از صبر در برابر جور معشوق سخن می‌گوید و از عشق بی‌پایان خود می‌نالد. همچنین، شاعر به نقش رازداری و وفاداری در عشق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ بیشتری دارند.

شمارهٔ ۶۷۰

بیا که با همه تن چشم انتظار توایم
چو نقش پا به به ره شوق خاکسار توایم

اساس صبر ز جور تو پایدارتر است
اگر چه سر برود بر سر قرار توایم

به بوسه ای لب ما موج خیز کوثر کن
که شعله در جگر از لعل آبدار توایم

نثار خاک رهت شد سر و پشیمانم
درین معامله از بس که شرمسار توایم

به کف پیاله نگیریم، اگر فرشته دهد
دماغ ما نکشد می که در خمار توایم

چرا خموش نباشیم؟ دور نرگس توست
چه سان به هوش نشینیم؟ میگسار توایم

چه می کشی به فسون از حزین مست سخن؟
چرا خموش نباشیم؟ رازدار توایم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.