هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، از عشق، رنج‌های دل، و تلاش‌های بی‌پایان انسان در مسیر آرزوها سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های عمیق، حالات روحی و عاطفی خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عرفانی و عاشقانه عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم به بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۷۲۲

خشت خرد به روزنه قال می زنیم
در سومنات عشق، دم از حال می زنیم

کوتاهتر، ز تار نگاه تغافل است
از بس گره به رشتهٔ آمال می زنیم

از لب گذشته است چو گل موج خون دل
بازپچه خنده بر رخ اطفال می زنیم

جز داغ عشق، آیت دیگر نشان نداد
سی پارهٔ دلی که، ازو فال می زنیم

گلگون به چشم بوالهوسان جلوه می کند
از بس تپانچه بر رخ اقبال می زنیم

این سایهٔ بلند ز سرو ریاض کیست؟
عمری درین هواست پر و بال می زنیم

ریحان ماست خنجر و تیغ و سنان حزین
خود را به قلب غمزهٔ قتّال می زنیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.