هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر درباره عشق، اندوه، امید و انتظار است. او از داغ عشق و فراق می‌نالد، به روز قیامت و حساب اشاره می‌کند، و از ناامیدی و گذر عمر بدون رسیدن به یار شکایت دارد. همچنین، شاعر از طبیعت و عناصری مانند لاله و بلبل برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند روز قیامت و ناامیدی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۷۵۶

این لاله نیست بر سر مشت غبار من
گل کرده است داغ کسی از مزار من

پیرانه سر ز کلک من آید نوای عشق
منقار بلبل است نی رعشه دار من

ای خفتگان خاک، بشارت که می دمد
صبح قیامت از نفس بی غبار من

مژگان ز گریه ریخت وگرنه درین بهار
می ریخت پارهٔ جگری در کنار من

روز حساب می رسد ای زلف کج حساب
آشفته تر ازین نکنی روزگار من

شکرت چه گویم ای مژه های دراز دست
نگذاشتی به دست کسی اختیار من

عمرم گذشت و یار نیامد به سر حزین
آه از تپیدن دل امّیدوار من
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.