هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر موضوعاتی مانند دوری از غرور و تعلقات دنیوی، اهمیت فنا و عشق الهی، و هشدار به غفلت از گذران بودن جهان تأکید دارد. شاعر از مفاهیمی مانند تواضع، عشق به حقیقت، و پرهیز از ماتریالیسم استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات و استعاره‌ها ممکن است برای مخاطبان جوانتر دشوار یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۸۴۳

اگر از دیده ابنای زمان مستوری
خوش بیاسای که از جمله بلاها دوری

در شبستان فنا شمع تجلیت کجاست؟
تو هم ای بی سر و پا، موسی جان را طوری

نشکنی تا بُت هستی، ظفری نیست تو را
گر برآیی به سر دار فنا منصوری

چون سلیمان اگر امّید سلامت داری
پای آهسته نه اینجا که نرنجد موری

یکروش نیست جهان گذران ای غافل
خاک ره گردی، اگر تاج سر فغفوری

دم گرمم به تو افسرده درون در نگرفت
زاهد از حق مگذر، سردتر از کافوری

نتوان بی می و مطرب ز جهان کام گرفت
خویش در میکده انداز اگر مخموری

خرقه زهد به مسجد نه و مستانه برآ
در پس پرده پندار چرا مستوری؟

دم عیساست نوای دم جان بخش حزین
خوش طبیبی ست درین کوچه، اگر رنجوری
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.