هوش مصنوعی: این شعر از حزین لاهیجی بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و درد دوری از معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، حالت روحی خود را در فراق یار توصیف می‌کند. او جهان را جلوه‌گاه دیدار معشوق می‌داند و از نگاه عاجزانه و حسرت‌بار خود سخن می‌گوید. در پایان، با آمدن یار، دلش را برای نثار آماده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، احساسات شدید و حسرت‌های بیان شده در شعر更适合 برای سنین بالاتر که تجربه عاطفی بیشتری دارند.

شمارهٔ ۸۴۶

مرا دور از تو، گل در پیرهن خار است پنداری
رگ جان بی توام، پیوند زنّار است پنداری

ز مضراب غم نامهربان شوخی، فغان سازم
به شیون هر سر مویم، رگ تار است پنداری

کمند جذبهٔ هر ذرّه ام تسخیر می سازد
جهان یک سر، تجلّی گاه دیدار است پنداری

مرا نور نظر تا دامن مژگان نمی آید
نگاه عجزم از حسرت گرانبار است پنداری

حزین ، آماده کن بهر نثار مقدمش، جان را
دل از خود رفت، آمد آمدِ یار است پنداری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.