هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و درد ناشی از آن سخن می‌گوید. او به آتشکده‌ای در درون خود اشاره می‌کند که از عشق سوزاننده‌ای سوخته است. همچنین، از معشوقی با زیبایی خیره‌کننده و خطی شوخ و تیزتر از شمشیر یاد می‌کند که بر چهره‌اش نقش بسته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی تصاویر مانند 'جوهر شمشیر' و 'آتشکده در جگر' ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۳۰

آتشکده ای در جگر سوخته دارم
زان حسن گلوسوز، که بی ساخته دارد

ز نگار خط شوخ تر از جوهر شمشیر
بر آینه عارض پرداخته دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.