هوش مصنوعی: این متن بیانگر ناتوانی انسان در تغییر تقدیر و سرنوشت خود است و تأکید می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند مشکلات دیگران را به راحتی حل کند. همچنین، شاعر از غیرت خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی اگر آسمان بخواهد به او آسیب برساند، او مقاومت خواهد کرد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 16 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۱۷۳

آن کیست تا ز کار کسی عقده واکند؟
تقدیر نی به ناخن مشکل گشا کند

بر چشم مهر و مه ننهد پای، غیرتم
گردون گر استخوان مرا، توتیا کند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.