هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی‌های درونی و بیرونی اشاره دارد و بیان می‌کند که اگر کسی جوهره‌ای درونی داشته باشد، مانند آیینه روشن می‌شود، اما اگر فاقد آن باشد، تاریک و ناتوان می‌ماند. همچنین، نگاه ناتوان ممکن است توانایی دیگران را غارت کند، و بیماری و ضعف می‌تواند باعث از دست رفتن زیبایی‌ها شود.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه نیازمند سطحی از بلوغ فکری است که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۲۱۸
شود چون جوهر آیینه پیدا، تار می افتد
نگردد روشناس آنکس که جوهردار می افتد
کند یغما نگاه ناتوان او توانایی
به بستر بوی گل، زان نرگس بیمار می افتد
نگردد روشناس آنکس که جوهردار می افتد
کند یغما نگاه ناتوان او توانایی
به بستر بوی گل، زان نرگس بیمار می افتد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
