هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به بیان ارزش و ماندگاری سخن خود می‌پردازد و تأکید می‌کند که کلامش در دلها جاودانه خواهد ماند. او از زیبایی‌های طبیعت و معانی عمیق در شعر خود سخن می‌گوید و خود را همچون نوری می‌داند که برای اهل فن آشکار است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۶۲
زد نقش سخن سکهٔ جاوید به نامم
از صفحهٔ دلها نشود محو، کلامم
نوری ست عیان، در نظر حرف شناسان
هر مردمک نقطه ی خورشید، غلامم
نظاره کن امروز، گلستان ارم را
در جلوه گه خامهٔ طاووس خرامم
هر لفظ حزین خانهٔ صد شاهد معنی ست
لیلی کده ها جلوه دهد طرف خیامم
از صفحهٔ دلها نشود محو، کلامم
نوری ست عیان، در نظر حرف شناسان
هر مردمک نقطه ی خورشید، غلامم
نظاره کن امروز، گلستان ارم را
در جلوه گه خامهٔ طاووس خرامم
هر لفظ حزین خانهٔ صد شاهد معنی ست
لیلی کده ها جلوه دهد طرف خیامم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
