هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عزم راسخ خود برای زندگی بی‌پروا و بی‌اعتنا به نام و ننگ سخن می‌گوید. او با تأکید بر گذرا بودن عمر، از شتاب در نوشیدن جام شراب و لذت‌بردن از زندگی می‌گوید. همچنین، او از بی‌باکی در برابر سختی‌ها، مرگ و دشمنان سخن می‌گوید و از عشق و رنج‌های آن یاد می‌کند. در پایان، او به زیبایی شراب و اشک‌هایش اشاره کرده و از خردمندی کسی می‌گوید که طرب را با موسیقی پیوند زده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به شراب و مستی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامناسب باشد. با این حال، برای نوجوانان بالای 16 سال که با ادبیات کلاسیک آشنا هستند، این متن می‌تواند جذاب و آموزنده باشد.

شمارهٔ ۵۰

برآنم که گر جامی آرم به چنگ
زنم سنگ بر شیشۀ نام و ننگ

از آنم شتاب است در دور جام
که دوران عمرم ندارد درنگ

نیندیشم از سختی راه دور
نباشد گرم توسن بخت لنگ

گر افتد بدستم گریبان مرگ
در آغوش جان گیرمش تنگ تنگ

اگر غرق دریای اشکم چه باک
نترسد ز طغیان دریا نهنگ

نرنجم که جانانه ام دست بست
اگرچه به دشمن دهد پالهنگ

بده ساقی آن آب یاقوت فام
ببین بر رخم اشک بیجاده رنگ

چه تدبیر کرد آن خردمند مرد
که پای طرب بست بر پای چنگ

مزن دم ز ناگفتنی کز کمان
چو بگذشت واپس نیاید خدنگ
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.