هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های معشوق و جذابیت‌های او می‌پردازد. شاعر از تابش نور چهره معشوق، حجاب و نقاب او، و تأثیر عمیق نگاهش سخن می‌گوید. همچنین، از عشوه‌ها و جادوی معشوق یاد می‌کند که بی‌پایان است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۶

نهان پیر تو خویش آفتاب رخت
از آنکه مانع ادراک اوست تاب رخت

رخت ز پرتو خود در نقاب میباشد
عجب بود که نشد غیر ازین نقاب رخت

حجاب روی تو گر هست نیست جز تابش
وگرنه چیست دگر تا برد حجاب رخت

بغیر چشم تو در روی تو نکرد نگاه
از آنکه دیده کس را نبود تاب رخت

نوشته اند بر اوراق چهره خوبان
بخط خوب دوسه آیت از کتاب رخت

بآبروی تو سوگند میخورد جانگ
که دل در آتش سوزنده است ز آب رخت

دلا همیشه رخت منقلب بجانب ماست
بسوی هیچکسی نیست انقلاب رخت

چگونه روی بغیر جناب ما آرد
از آنکه بس متعالی بود جناب رخت

بسی بمشرق و مغرب طلوع کرد و غروب
که تا بمغربی ظاهر شد آفتاب رخت

سحرهای غمزه جادوی او بی انتهاست
عشوه های طره هندوی او بی انتهاست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.