۲۹۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۸

ریخت خونم که این شراب من است
سوخت جانم که این کباب من است

چونکه چشمش خراب و مستم دید
گفت کاین بیخود و خراب من است

چونکه در بوته غمم بگداخت
گفت در زیر لب که آب من است

چون در آن آب روی خود را دید
گفت کاین عکس آفتاب من است

کرد با عکس روی خویش خطاب
یعنی این مظهرخطاب من است

گفت با تو عتاب ها دارم
گر ترا طاقت عتاب من است

آنچه پرسی ازو جواب شنید
گفت سایل که این جواب من است

مهر رویش بمغربی میگفت
پرتو ذات تو حجاب من است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.