هوش مصنوعی: این شعر از مولانا بیانگر تغییر و تحول دائمی در عشق و احساسات است. شاعر با استفاده از تصاویر مختلف مانند تغییر مذهب، جام نوشیدن، و تغییر شاهد، نشان می‌دهد که دل انسان همواره در حال دگرگونی است و هر لحظه به شکلی جدید عشق می‌ورزد. همچنین، او اشاره می‌کند که جهان دل انسان با جهان بیرونی متفاوت است و هر لحظه حال و هوای دیگری دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تصاویر شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۶۶

دل ما هر نفسی مشرب دیگر دارد
راه و رسم دگر و مذهب دیگر دارد

میکشد هر نفسی جام دگر از لب یار
بهر هر جام کشیدن، لب دیگر دارد

شاهد ما بجز از خال و خط و غبغب خویش
خال و خطِّ دگر و غبغب دیگر دارد

هر زمان جان دگر از لب جانان رسدش
بهر هر جان که رسد قالب دیگر دارد

در جهان دل ما مهر و سپهر دگر است
عرش و فرش و فلک و کوکب دیگر دارد

بجز این روز که بینی، بودش روز دگر
بجز این شب که تو دانی، شب دیگر دارد

دل سواریست که در گاه توجه کردن
جانب هر طرفی مرکب دیگر دارد

لوح محفوظ دل مغربی از مکتب دوست
گشت مسطور، که دل مکتب دیگر دارد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.