هوش مصنوعی: شاعر در این متن از تلاش‌ها و رنج‌های خود برای رسیدن به کمال و یافتن یار و حقیقت سخن می‌گوید. او از گذراندن سال‌ها در سرگشتگی، جست‌و‌جو برای حقیقت، و تلاش برای تقویت روح و جان خود می‌نویسد. در نهایت، او به مردی و سواری (نمادی از موفقیت یا رسیدن به هدف) دست یافته است.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۲۳

ما از میان خلق کناری گرفته ایم
واندر کنار خویش نگاری گرفته ایم

دامن نخست بر همه عالم فشانده ایم
وانگه بصدق دامن یاری گرفته ایم

از بهر قوت و طعمه شاهین جان و دل
از مرغزا قدس شکاری گرفته ایم

سرگشته گشته ایم‌ چو پرگار سالها
تا بر مسال نقطه قراری گرفته ایم

صد بار برون جسته ایم از حصار تن
تا بهر جان خویش حصاری گرفته ایم

اندر میان گرد به مردی رسیده ایم
تا عاقبت عنان سواری گرفته ایم

با آنکه هیچ کار نیاید ز مغربی
او را بیاری از پی کاری گرفته ایم
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.