هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق و ارادت شاعر به معشوق است. شاعر از سجده‌کردن عاشقان بر خاک درگاه معشوق، جور و ستم او، و زیبایی‌هایش سخن می‌گوید. همچنین، از تأثیر نگاه معشوق و رنج‌های عاشقان می‌نویسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از واژگان و ترکیبات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۲

ای خاک درت سجده گه جمله جبین ها
زنار دو گیسوی تو سرفتنه ی دین ها

عشاق تو را طاقت جور و ستمت نیست
گشتند همه خاک درت بگذر از اینها

با عاشق خود جور و جفا کمتر از این کن
زیرا که ز خوبان نبود خوب، چنین ها

بر تربت عشاق گذر کن که برآیند
جانها به تماشای تو از زیر زمین ها

فریاد ز ترکان دو چشمت که دمادم
بر خلق کشانید ز هر گوشه کمین ها

گفتی کشمت شاهدی یا با غم و یا درد
خود نیست مرا هیچ شک و شبهه درین ها
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.