هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. شاعر از چشمان خواب‌آلود معشوق که خواب را از چشم عاشقان می‌رباید، یاد می‌کند. همچنین، او از سودای عاشقان و سوختن دل‌هایشان می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی ماه نیز در مقایسه با زیبایی معشوق ناتوان است. در پایان، شاعر هشدار می‌دهد که طمع به معشوق می‌تواند عاشقان را به دردسر بیندازد.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند «سوختن دل» و «طمع به معشوق» نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد که معمولاً در نوجوانان بالای 16 سال یافت می‌شود.
شمارهٔ ۳۹
خوب رویان چو صید عام کنند
ناوک از غمزه تو دام کنند
آن دو چشمان مست خواب آلود
خواب بر چشم ما حرام کنند
عاشقان میپزند سودایش
دل بسوزند و فکر خام کنند
گر بگویند روی او را ماه
زین سخن ماه را تمام کنند
شاهدی گر طمع به لعل تو کرد
عاشقان زین طمع مدام کنند
ناوک از غمزه تو دام کنند
آن دو چشمان مست خواب آلود
خواب بر چشم ما حرام کنند
عاشقان میپزند سودایش
دل بسوزند و فکر خام کنند
گر بگویند روی او را ماه
زین سخن ماه را تمام کنند
شاهدی گر طمع به لعل تو کرد
عاشقان زین طمع مدام کنند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
