هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به توصیف عشق و دلدادگی شاعر به معشوق می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های معشوق مانند چشم‌های سیاه، لب‌های شیرین و خال خطش سخن می‌گوید و تأثیر این زیبایی‌ها را بر جان و روان مردم توصیف می‌کند. همچنین، از فتنه‌انگیزی معشوق در میان مردم یاد می‌کند و از شاهدی می‌خواهد که نشانه‌های این عشق را در چشم‌های مردم بجوید.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند «خون کرد روان ز جان مردم» و «در دیده خون فشان مردم» ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد. بنابراین، این شعر بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است که توانایی درک مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده را دارند.
شمارهٔ ۹۶
آن جان من و روان مردم
خون کرد روان ز جان مردم
چشم سیهش ز عین مستی
شد فتنه خاندان مردم
ذکر لب لعل شکرینش
شیرین شده بر زبان مردم
پیوسته خیال خال خطش
در دیده خون فشان مردم
ای شاهدی ار تو چشم داری
در دیده بجو نشان مردم
خون کرد روان ز جان مردم
چشم سیهش ز عین مستی
شد فتنه خاندان مردم
ذکر لب لعل شکرینش
شیرین شده بر زبان مردم
پیوسته خیال خال خطش
در دیده خون فشان مردم
ای شاهدی ار تو چشم داری
در دیده بجو نشان مردم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
