۱۸۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۶

کسی را در دو عالم حاصلی هست
که او را چون تو آرام دلی هست

عجب دارم که در اطراف عالم
بدین پاکیزگی آب و گلی هست

نپندارم که در فردوس اعلی
ز کوی دوست خوشتر منزلی هست

رموز عشق چون من کس نداند
بگو تا حل کنم گر مشکلی هست

چو خونی می چکد بی ضربتی نیست
چو مقتولی ببینی قاتلی هست

نه تنها من توقّع دارم انعام
ز هر جانب که بینی سایلی هست

کسی را کاتّصالی هست با دوست
ز دوران حیاتش حاصلی هست

مکن عیبم که هر جایی ست یارت
که او شمع است و در هر محفلی هست

جلال! این بحر کافتادی تو در وی
نه دریایی ست کآن را ساحلی هست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.