هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که برای رسیدن به معشوق، باید از ثبات قدم برخوردار بود و مانند سرو استوار ماند. همچنین، او اشاره می‌کند که برای عشق ورزیدن، ابتدا باید از خود گذشت و سپس عشق را در وجود خود جاری کرد. شاعر در نهایت بیان می‌کند که هدف او از دوست، رسیدن به مقصود و مراد است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، زبان شعر کمی پیچیده است و نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک کامل آن دارد.
شمارهٔ ۲۲۶
امروز درین شهر هر آن دل که شود گم
در حلقه گیسوی تو باید طلبیدن
چون سرو ثبات قدمی گیر که رشته ست
چون بلبل ازین شاخ بدان شاخ پریدن
باید قدمی بر سر هستی زدن اوّل
وانگه رقم عشق تو بر خویش کشیدن
هر کس هوسی دارد و مقصود و مرادی
مقصود من از دوست به مقصود رسیدن
در حلقه گیسوی تو باید طلبیدن
چون سرو ثبات قدمی گیر که رشته ست
چون بلبل ازین شاخ بدان شاخ پریدن
باید قدمی بر سر هستی زدن اوّل
وانگه رقم عشق تو بر خویش کشیدن
هر کس هوسی دارد و مقصود و مرادی
مقصود من از دوست به مقصود رسیدن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
