هوش مصنوعی: این شعر از مهتاب به عنوان نمادی از روشنایی، زیبایی و تحول یاد می‌کند. مهتاب در این اشعار باعث تغییر و دگرگونی در اشیاء و احساسات می‌شود، مانند تبدیل پیاله به گل بی‌خار، روشن کردن دل با عکس جمال یار، و بیدار کردن خواب مخمل. همچنین، مهتاب به عنوان عاملی برای پاکسازی و زدودن تاریکی‌ها تصویر شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ ادبی داشته باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق و تحول درونی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳۷

چو عکس خویش نمودار می‌کند مهتاب
پیاله را گل بی‌خار می‌کند مهتاب

به جای بادهٔ گلگون در این بهشت آباد
گلاب در قدح یار می‌کند مهتاب

ز عکس مهر جمال تو شد دلم روشن
علاج آینهٔ تار می‌کند مهتاب

بگیر دامن لیلی که صبح روشن شد
به ناقه محمل خود بار می‌کند مهتاب

گسست چون رگم از ریشه یافتم امشب
به پود و تار کتان کار می‌کند مهتاب

چنانکه نقره کند صبحدم مس شب را
لباس تار تو زرتار می‌کند مهتاب

ز فیض تا سحر امشب ز خواب مخمل را
هزار مرتبه بیدار می‌کند مهتاب

ببار اشک ندامت ز دیدگان قصاب
سرشک را در شهسوار می‌کند مهتاب
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.