ای مهر دل‌فروز گل روی کیستی
وی ماه نو نمونه ابروی کیستی

رم می‌کنی ز سایه مژگان خویشتن
ای از حرم برآمده آهوی کیستی

عطر عبیر گرد جهان را گرفته است
باز ای صبا روان ز سر کوی کیستی

تا صبح همچو شمع ز حیرت گداختم
ای شام تیره حلقه‌ای از موی کیستی

از خود خبر نباشدم ای دل ز من مپرس
مجروح تیر غمزه ابروی کیستی

بهر قصاص پرورشت می‌دهد شبان
قصاب گوسفند سر کوی کیستی