هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به توصیف زیبایی‌های دهان دوست و تأثیرات عاطفی آن بر شاعر می‌پردازد. شاعر از شیرینی، لطافت و جذابیت دهان معشوق سخن می‌گوید و احساسات خود را با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند شکر، یاقوت و لعل بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۴۰

ما را نماند میل شکر با دهان دوست
وقت سخن چو گشت شکرخا دهان دوست

سودائیان عارض خود را به یک نفس
از روی لطف کرد مدارا دهان دوست

گوئی مفرح از در و یاقوت ساخته است
از بهر دفع علت سودا دهان دوست

پاشد گه تکلم و پوشد گه سکوت
در ثمین و عقد گهر را دهان دوست

چون لاله داغ بر دل یاقوت می نهد
با لعل پر ز لؤلؤ لالا دهان دوست

عمر دوباره کس به تمنا ندید و ما
هر لحظه می کنیم تمنا دهان دوست

آن کو ز اهل ذوق سلیم است کی کند
وصف نبات و ذکر شکر با دهان دوست

گفتیم شعر نازک و شیرین و آبدار
چون شد ردیف شعر تر ما دهان دوست

شکر شود ز شرم حدیث حسین آب
گر شکر لعل یار کند یا دهان دوست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.