مقدم سلسلهٔ خواجگان و مسلم زمرهٔ زیرکان. از خلفای شیخ ابویوسف همدانی. مولد و مدفن اوده غجدوان ازولایات بخارا و آن دهی است بزرگ بر شش فرسنگی بخارا واقع است. نام والد او شیخ عبدالجلیل و از علما بوده. گویند عبدالخالق به صحبت خضرؑرسیده. در فصل الخطاب مذکور است که روش خواجه عبدالخالق در طریقت حجت است و مقبولِ فِرَق افتاده. غرض، شیخ از متقدمین سلسلهٔ نقشبندیه و آن سلسله را به وی افتخار است. شرح حالش در کتب مسطور است و این دو رباعی به نام وی مشهور است:
رباعی

اگر در دلت از کسی شکایت باشد
دردِ دل تو ازو به غایت باشد

زنهار به انتقام مشغول مشو
بد را بدی خویش کفایت باشد
٭٭٭

چون می‌گذرد عمر کم آزاری به
چون می‌دهدت دست، نکوکاری به

چون کشتهٔ خود به دست خود می‌دروی
تخمی که نکوتر است اگر کاری به

«رضاقلی خان هدایت»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir