هوش مصنوعی:
شیخ فرید الدین، معروف به شکرگنج، از بزرگان صوفیان و اولیاء الله بود. او در هدایت دین و توحید سرآمد بود و از مریدان شیخ نظام اولیا در سلسله چشتیه به شمار می‌رفت. این سلسله به ابراهیم ادهم و سپس به امام محمد باقر(ع) می‌رسد. در ادامه، رباعی‌هایی عارفانه از او نقل شده که بیانگر عشق و ارادت به معشوق حقیقی و رنج‌های عرفانی است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و ادبیات صوفیانه است که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفانی نیاز دارد. همچنین، رباعی‌ها دارای مضامین عاشقانه‌ی عرفانی هستند که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
بخش ۱۱۶ - فرید دهلوی قُدِّسَ سِرُّهُ
و هُوَ شیخ فرید الدین الملقب به شکرگنج. از اکابر اصفیا و اماجد اولیاء. در رهنمایی دین حقه فرید و در توحید و تفرید وحید و جناب شیخ نظام اولیا وی را مرید خود از اعاظم سلسلهٔ علیهٔ چشتیه و ارادت به خواجه قطب الدین بختیار کاکی داشته و خواجهٔ مذکور مرید شیخ معین الدین حسن سجزی بوده و سلسلهٔ ایشان به سلطان العرفا ابراهیم ادهم قدّس سرّه منتهی می‌شود و سلطان مرید حضرت امام همام محمد باقر علیه الصّلوة و السّلام بوده. غرض، از آن جناب است:
هر سحرگه بر درت سر می‌زنم
بر طریق دوستان در می‌زنم
همچو مرغ نیم بسمل پیشِ تو
در میان خاک و خون پر می‌زنم
رباعی
شب نیست که خون دل غمناک نریخت
روزی نه که آبروی من پاک نریخت
یک شربت آب خوش نخوردم هرگز
کان باز ز راه دیده بر خاک نریخت
هر سحرگه بر درت سر می‌زنم
بر طریق دوستان در می‌زنم
همچو مرغ نیم بسمل پیشِ تو
در میان خاک و خون پر می‌زنم
رباعی
شب نیست که خون دل غمناک نریخت
روزی نه که آبروی من پاک نریخت
یک شربت آب خوش نخوردم هرگز
کان باز ز راه دیده بر خاک نریخت
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۱۵ - غیری کرمانی
گوهر بعدی:بخش ۱۱۷ - فقیر دهلوی عَلَیهِ الرَّحمةِ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
