حکیمی مشهور به حکیمی و از مریدان سید نسیمی. معروف به همت و کریمی و مذکور به محبت صمیمی و از عارفان قدیمی. در سنهٔ ۸۸۱ در طبس فوت شد. محبوب علی نام داشته. از اوست:

ماییم و پیر میکده و کنج دیر او
امید ما بدوست که داریم غیر او؟

صد بار بیش کشت و دگر کرد زنده‌ام
گویی علی است یار و حکیمی نصیر او