۱۷۰ بار خوانده شده
خلف الصدق شیخ محمدلاهیجی است که صاحب شرح گلشن است. وی به شیخ زادهٔ لاهیجی معروف بوده و چندی خدمت شاه اسماعیل صفوی را نموده. شاه مذکور او را به رسالت نزد محمدخان شیبانی فرستاده. وی در آن مجلس داد فصاحت داده. آخر عزلت گزیده و در سنهٔ ۹۲۷ در شیراز فوت گردید. اشعار خوب دارد. این رباعیات از ایشان است:
گر چشم گشایم به جمال توخوش است
ور دیده ببندم به خیال تو خوش است
هیچ ازتو بجزفراق تو ناخوش نیست
وان نیز به امید وصال تو خوش است
نقش صور جهان فدایی هیچ است
اویی و تویی منی و مایی هیچ است
چون آینهٔ جهان نمایی هیچ است
خود هیچی و هرچه مینمایی هیچ است
خلقم اگر آشنای خود میخواهند
الحق سپر بلای خود میخواهند
خود را ز برای ما نمیخواهدکس
ما را همه از برای خود میخواهند
عاشق من و دیوانه من و شیدا من
شهره من و افسانه من و رسوا من
کافر من و بت پرست من ترسا من
اینها من و صد بار بتر زینها من
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
گر چشم گشایم به جمال توخوش است
ور دیده ببندم به خیال تو خوش است
هیچ ازتو بجزفراق تو ناخوش نیست
وان نیز به امید وصال تو خوش است
نقش صور جهان فدایی هیچ است
اویی و تویی منی و مایی هیچ است
چون آینهٔ جهان نمایی هیچ است
خود هیچی و هرچه مینمایی هیچ است
خلقم اگر آشنای خود میخواهند
الحق سپر بلای خود میخواهند
خود را ز برای ما نمیخواهدکس
ما را همه از برای خود میخواهند
عاشق من و دیوانه من و شیدا من
شهره من و افسانه من و رسوا من
کافر من و بت پرست من ترسا من
اینها من و صد بار بتر زینها من
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۷۳ - فاتح گیلانی
گوهر بعدی:بخش ۷۵ - فکری خراسانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.