۱۶۱ بار خوانده شده
از اماجد فضلا و از اکابر علمای عالی مقداربود. عمادالدین زنگی دیوان انشاء و سر رشتهٔ خود را به وی تفویض فرمود. آخر به ترک خدمت دیوان و قربت سلطان مذکور گفته و طریقهٔ فقرو فنا پذیرفته. در زاویهٔ عزلت منزوی وناهج اخروی شد. خوارزمشاه و ملک مازندران به وی اظهار اخلاص مینمودند. تیمّناً این رباعی از او نوشته شد:
رو در صف دوستان ما باش مترس
خاک ره آستان ما باش مترس
گر جمله جهان قصد به جان تو کنند
دل فارغ دار از آنِ ما باش مترس
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
رو در صف دوستان ما باش مترس
خاک ره آستان ما باش مترس
گر جمله جهان قصد به جان تو کنند
دل فارغ دار از آنِ ما باش مترس
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۹۰ - معین جامی
گوهر بعدی:بخش ۹۲ - مسیح کاشانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.