هوش مصنوعی: خواجه علی خباز از مرو به میهنه آمد و در مسجد با شیخ ابوسعید و دیگر مشایخ گفت‌وگو می‌کردند. در میان صحبت‌ها، از فردی دنیادوست یاد شد و خواجه علی او را مردی با همت خواند. شیخ ابوسعید در پاسخ گفت که این رفتار را نباید همت نامید، بلکه امنیت (امانتداری) است. همت واقعی آن است که اندیشه‌ی فرد جز به خدا به چیزی دیگر مشغول نباشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، بحث در مورد همت و امنیت نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

حکایت شمارهٔ ۱۱۰

آورده‌اند کی خواجه علی خباز از مرو بمیهنه آمد کی بجانب باورد می‌شد. شیخ ابوسعید در مسجد نشسته بودو خواجه احمد نصر و بسیار مشایخ با هم بودند و سخنی می‌گفتند. در میان سخن حدیث یکی از ابنای دنیا می‌رفت خواجه علی خباز گفت آری مردی با همت است، شیخ گفت جوامردی باید، آن را همت نخوانند آن را امنیت بخوانند. آنکه مال را نفقه کند آن را امنیت گویند نه همت. صاحب همت آن باشد که اندیشۀ او بدون خداوند بهیچ چیز فرو نیاید.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:حکایت شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.