هوش مصنوعی:
مخاطب نامه، فردی به نام مخدوم مکرم است که از دوری از او و سختی‌های زندگی در تهران شکایت می‌کند. او از آمدن میرزا عبدالغنی خبر می‌دهد که فردی آگاه و قابل اعتماد است و می‌تواند اطلاعات لازم را ارائه دهد. نویسنده از پایان یافتن روزهای آشفتگی و شروع روزهای بهتر صحبت می‌کند و از مخدوم می‌خواهد که میرزا عبدالغنی را زودتر به تهران بفرستد. همچنین اشاره می‌کند که صلح برقرار شده و جنگ به پایان رسیده است. در پایان، نویسنده از کمبود وقت برای بیان جزئیات بیشتر گلایه می‌کند و تأکید می‌کند که میرزا عبدالغنی می‌تواند به تمام سؤالات پاسخ دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای اصطلاحات ادبی و تاریخی است که درک آن برای افراد زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، محتوای عاطفی و برخی اشارات به شرایط سیاسی و اجتماعی آن دوران نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۸ - خطاب به عبدالحسین خان پسر صدراعظم
مخدوم مکرم من:
فرشته ای است در این طارق لاجورد اندود
که پیش آرزوی بی دلان کشد دیوار
خدای واحد شاهد است که خوشی بنده شما در طهران در ملازمت شما بود، باقی همه بیحاصلی و بوالهوسی شد، اگر چه الحمدلله تعالی نوعی میگذرد ولی بزحمت و مشقت، آسودگی و راحتی نیست؛ خدا آسان کند دشوار ما را.
عالیجاه عزیز مهربان، میرزا عبدالغنی حسب الامر قدرت نواب مستطاب ولی النعم علی الهمم نایب السلطنة بآنجا میآید از همه جا باخبر و آگاه است هر چه استفسار فرمائید عرض خواهد کرد، منت خدا را که ایام آشفتگی رفت و هنگام شکفتگی در رسید، آخر عمر کفر و کین است و اول نظام دولت و دین، الحمدلله الذی اذهب عنا الحزن مشارالیه قطع نظر از اینکه نوکر خوب نواب نایب السلطنة روحی فداه است، انیس و همدم و جلیس و محرم بنده شماست، فرصت فرموده او را زود و خوب روانه فرمائید. آن صلح بهم بر زن و از جنگ بدر زن باز شکست خورد، کار درستی کرد این جا ماندنی است نه طهران رفتنی، قبلة عالم و عالمیان روحی و روح العافین فداه بورود بدارالخلافه بندگان صاحب مکرم امین الدوله را خواهند خواست، بمرگ خودت که فرصتی ندارم که شرح دلی نگارم هر چه پرسید میرزا عبدالغنی عرض خواهد کرد.
والسلام
فرشته ای است در این طارق لاجورد اندود
که پیش آرزوی بی دلان کشد دیوار
خدای واحد شاهد است که خوشی بنده شما در طهران در ملازمت شما بود، باقی همه بیحاصلی و بوالهوسی شد، اگر چه الحمدلله تعالی نوعی میگذرد ولی بزحمت و مشقت، آسودگی و راحتی نیست؛ خدا آسان کند دشوار ما را.
عالیجاه عزیز مهربان، میرزا عبدالغنی حسب الامر قدرت نواب مستطاب ولی النعم علی الهمم نایب السلطنة بآنجا میآید از همه جا باخبر و آگاه است هر چه استفسار فرمائید عرض خواهد کرد، منت خدا را که ایام آشفتگی رفت و هنگام شکفتگی در رسید، آخر عمر کفر و کین است و اول نظام دولت و دین، الحمدلله الذی اذهب عنا الحزن مشارالیه قطع نظر از اینکه نوکر خوب نواب نایب السلطنة روحی فداه است، انیس و همدم و جلیس و محرم بنده شماست، فرصت فرموده او را زود و خوب روانه فرمائید. آن صلح بهم بر زن و از جنگ بدر زن باز شکست خورد، کار درستی کرد این جا ماندنی است نه طهران رفتنی، قبلة عالم و عالمیان روحی و روح العافین فداه بورود بدارالخلافه بندگان صاحب مکرم امین الدوله را خواهند خواست، بمرگ خودت که فرصتی ندارم که شرح دلی نگارم هر چه پرسید میرزا عبدالغنی عرض خواهد کرد.
والسلام
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷ - معلوم نیست به کی نبشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹ - خطاب به میرزا تقی علی آبادی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
