هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان دردها، رنج‌ها و ناامیدی‌های شاعر می‌پردازد. او از عشق نافرجام، بی‌عدالتی، ریاکاری و ناتوانی در تغییر شرایط شکایت دارد. شاعر همچنین به موضوعاتی مانند فقر، تلاش بی‌ثمر و فقدان امید اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از ابیات حاوی ناامیدی و یأس هستند که ممکن است برای مخاطبان جوانتر مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۴۹

مرا ز زلف تو غیر از شکست و محنت نیست
بنای خانه زنجیر بهر راحت نیست

برهنه پای نخواهیم ماند، آبله هست
در آن دیار که کفشی بپای همت نیست

چنین که قافله آه می رود بشتاب
بکشور اثرش فرصت اقامت نیست

صفا در آخر بزم شراب اگر نبود
عجب مدار که ته شیشه بیکدورت نیست

دوام روزه زاهد نه از برای خداست
که طفل طبعش قادر بترک عادت نیست

اثر اگر نبود با دعای من سهلست
همین بسست که شرمنده اجابت نیست

بنزد من که بآزار کس دلیر نیم
اگر چه کشتن شمعست بی شجاعت نیست

سخن فروشی، فرزند خود فروختنست
کسیکه لاف سخن زد اهل زغیرت نیست

دکان شعر ببازار امتیاز کلیم
توان گشود ولیکن ز شرم رخصت نیست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.