۲۵۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۳

جا نیابی اگر ای دل گله ی بیجا چیست
تو که پروانه ی بزمی هوس این ها چیست

سازگار همه طبع ار نبود، عیبی نیست
پنبه را آرزوی همدمی مینا چیست

سرو را سایه یکی بیش نباشد، یارب
این همه خاک نشین در ره آن بالا چیست

شعله را سرکشی از سوختن خار و خست
عز افتادگیم باعث استغنا چیست

دو جهان دختر رز روی نما می طلبد
ما کزو دست کشیدیم دگر دنیا چیست

بس که نادیدنی از مردم دنیا دیدم
روشنم گشت که آسایش نابینا چیست

من چه دانم سبب رنجش آن شوخ کلیم
او که رنجیده، ندانسته گناه ما چیست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.