هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به بیان مفاهیم عرفانی و اخلاقی میپردازد. شاعر از ناسازگاریهای دنیا، هوسهای بیجا، و تفاوتهای ذاتی موجودات سخن میگوید. همچنین، به موضوعاتی مانند قناعت، عشق، و درک معنوی از زندگی اشاره میکند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آنها به بلوغ فکری و تجربهی زندگی نیاز دارد. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است در فهم کامل این مفاهیم با مشکل مواجه شوند.
غزل شمارهٔ ۵۳
جا نیابی اگر ای دل گله ی بیجا چیست
تو که پروانه ی بزمی هوس این ها چیست
سازگار همه طبع ار نبود، عیبی نیست
پنبه را آرزوی همدمی مینا چیست
سرو را سایه یکی بیش نباشد، یارب
این همه خاک نشین در ره آن بالا چیست
شعله را سرکشی از سوختن خار و خست
عز افتادگیم باعث استغنا چیست
دو جهان دختر رز روی نما می طلبد
ما کزو دست کشیدیم دگر دنیا چیست
بس که نادیدنی از مردم دنیا دیدم
روشنم گشت که آسایش نابینا چیست
من چه دانم سبب رنجش آن شوخ کلیم
او که رنجیده، ندانسته گناه ما چیست
تو که پروانه ی بزمی هوس این ها چیست
سازگار همه طبع ار نبود، عیبی نیست
پنبه را آرزوی همدمی مینا چیست
سرو را سایه یکی بیش نباشد، یارب
این همه خاک نشین در ره آن بالا چیست
شعله را سرکشی از سوختن خار و خست
عز افتادگیم باعث استغنا چیست
دو جهان دختر رز روی نما می طلبد
ما کزو دست کشیدیم دگر دنیا چیست
بس که نادیدنی از مردم دنیا دیدم
روشنم گشت که آسایش نابینا چیست
من چه دانم سبب رنجش آن شوخ کلیم
او که رنجیده، ندانسته گناه ما چیست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.