هوش مصنوعی:
این شعر از عشق ناکام و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر از درد دوری، رشک، و اضطراب درونی خود می‌گوید و با تصاویری مانند شمع در شب تار، گل غریب در گلزار، و داغ سینه، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به تنهایی و سختی‌های راه عشق دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه پیچیده و احساسات عمیق است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم مانند رنج و اضطراب نیاز به بلوغ ذهنی برای درک کامل دارند.
غزل شمارهٔ ۵۵
عشق را بخت تیره در کارست
جلوه ی شمع در شب تارست
خوش به گرد سر تو می گردد
جگرم خون ز رشک دستارست
بس که بازار خار و خس گرم است
شاهد گل غریب گلزارست
رشک ابروی تو زکارش برد
پشت محراب زان به دیوارست
موبه مویم ز بس که مضطربست
کوکب داغ سینه سیارست
سینه بی ناوکی نخواهد ماند
مرغ این آشیانه بسیارست
نیست مژگان به گرد چشم کلیم
در رهت پای دیده بر خارست
جلوه ی شمع در شب تارست
خوش به گرد سر تو می گردد
جگرم خون ز رشک دستارست
بس که بازار خار و خس گرم است
شاهد گل غریب گلزارست
رشک ابروی تو زکارش برد
پشت محراب زان به دیوارست
موبه مویم ز بس که مضطربست
کوکب داغ سینه سیارست
سینه بی ناوکی نخواهد ماند
مرغ این آشیانه بسیارست
نیست مژگان به گرد چشم کلیم
در رهت پای دیده بر خارست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
