عشق را بخت تیره در کارست
جلوه ی شمع در شب تارست

خوش به گرد سر تو می گردد
جگرم خون ز رشک دستارست

بس که بازار خار و خس گرم است
شاهد گل غریب گلزارست

رشک ابروی تو زکارش برد
پشت محراب زان به دیوارست

موبه مویم ز بس که مضطربست
کوکب داغ سینه سیارست

سینه بی ناوکی نخواهد ماند
مرغ این آشیانه بسیارست

نیست مژگان به گرد چشم کلیم
در رهت پای دیده بر خارست