هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی و فلسفی است که به موضوعاتی مانند عشق، رنج، تقدیر، و فلسفه زندگی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، محنت، تقدیر، و رابطه بین انسان و جهان صحبت می‌کند و با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر زیبا، دیدگاه خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات اشاره به رنج و محنت دارند که ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۶۶

گر آه و ناله داری در ملک عشق بابست
بدیمن شادمانی چون خانه حبابست

چشمت بخون عاشق گر تشنه است سهلست
چیزیکه می توان خواست از دوستان شرابست

دشمن ز شغل خصمی آسودگی ندارد
تا بخت دشمن ماست در آرزوی خوابست

چون در سرا نداری، سرمایه تعلق
آنشب که آتش افتد، در خانه ماهتابست

گر چرخ برنگردد بخت کسی زبون نیست
روزم اگر سیاهست تقصیر آفتابست

محنت چو گشت عادت، جور فلک چه باشد
چون تن به بند دادی زنجیر موج آبست

تو پادشاه حسنی مشمار بوسه بر ما
زیرا که عیب شاهان دانستن حسابست

با بار منت خضر آب بقا سبک نیست
آبی که خوشگوارست از چشمه سرابست

نادانی تغافل هنگام پرده پوشی
نزد کلیم بهتر از علم صد کتابست
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.