هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند هنر، تقدیر، آزادی، روابط انسانی، خودشناسی و طبیعت می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که نقص در هنر به معنای کم‌بختی هنرمند نیست و ارزش گوهر به رشته آن بستگی ندارد. همچنین بر اهمیت آزادی، خودشناسی و پذیرش عیوب تأکید می‌کند. روابط انسانی و طبیعت نیز از دیگر مضامین اصلی این شعر هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به تفسیر و تأمل دارند که برای سنین پایین ممکن است قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۹۰

کم بختی هنرمند نقص هنر نباشد
گر رشته نارسا شد عیب گهر نباشد

آزاد از تعلق چون نخل در خزان باش
زر را بخاک افشان سائل اگر نباشد

شیرازه بند الفت نبود بغیر نسبت
گر سر سبک نباشد بالش ز پر نباشد

دستیکه بخت دارد در جمع کردن غم
گاهی گرفتن کام در زیر سر نباشد

خود را چنانچه هستی بنما به عیب جویان
چون پرده ای نداری کس پرده در نباشد

در چارباغ گیتی گردیدم و ندیدم
نخلی که سایه او به از ثمر نباشد

خود را بهر که سنجی چیزی ز خویش کم کن
خواهی که از تو افزون کس در هنر نباشد

نقش و نگار خانه در شهر ما همین است
کز سیل حادثاتش دیوار و در نباشد

چشمی طبیب دلهاست کز حال خستگانش
او را خبر نباشد گر نوحه گر نباشد

نتوان کلیم تنها رفتن براه غربت
آوارگی درین ره گر همسفر نباشد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.