خیال روی تو هر گاه سینه تاب شود
بسینه آینه داغم آفتاب شود

تو گل بسر زدی و شمع گل زسر برداشت
زبیم آنکه مبادا ز شرم آب شود

در آتشم زتغافل نشانده ای، باری
تبسمی که نمک پاش این کباب شود

زشوق سوختم و تاب یک نگاهم نیست
حریص باده مبادا تنگ شراب شود

فروغ دیده ز می جسته ام مرا چشمیست
که چون حباب قدح روشن از شراب شود

امید کام ز مغرور سرکشی دارم
کزو نگاه بوصل ابد حساب شود

به کم نگاهی چشمش کلیم می سازم
امید هست که آن مست بی حجاب شود