هوش مصنوعی: این شعر از ریاض ملک، بهار را به عنوان فصل دلگشا و زمان بازگشت خوشبختی و اقبال توصیف می‌کند. در آن از عناصری مانند سایه بال هما، تیر اقبال، دعای مستجاب، و باغ خاطر افسردگان برای بیان امید و شادی استفاده شده است. همچنین، اشاره‌ای به بازگشت نوروز و فیروزی دارد و از مخاطب می‌خواهد تا گل شادی را از باغ امید بچیند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌ها و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۲۶

ریاض ملک را دیگر بهار دلگشا آمد
بفرق دوست از نو سایه بال هما آمد

بروی ترکش اقبال تیر رفته برگشته
دعای مستجاب از آسمان حاجت روا آمد

ز گرد موکب اقبال چشم بخت روشن شد
بباغ خاطر افسردگان آب بقا آمد

بهای سرمه با خاک سیه خواهد برابر شد
چنین کز گرد راهت کاروان توتیا آمد

ازین کحل الجواهر قسمت من بیشتر باید
که اندر راه او چشم امیدم چارتا آمد

مبارک رجعتت مستلزم صدگونه عشرت شد
ببین تا آمدی نوروز فیروز از قفا آمد

کلیم از باغ امیدت گل شادی بدامن کن
نهال خوشدلی را موسم نشو و نما آمد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.