هوش مصنوعی:
این متن به شکلی انتقادی و طنزآمیز به بیان ناکارآمدی و بیخردی برخی افراد میپردازد. شاعر با استفاده از مثالهایی مانند شاگرد بیفایده، استاد بیخرد، فرهاد ناتوان و صیاد بیعقل، به تمسخر رفتارها و تصمیمهای نادرست میپردازد. همچنین، در ابیات پایانی به انتقاد از بیعدالتی و ظلم اشاره میکند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتقادی و طنزآمیز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات غیرمستقیم به مسائل اجتماعی و اخلاقی وجود دارد که نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک کامل دارد.
غزل شمارهٔ ۴۱۳
آهم اثر نیافت ز فریاد بیوقوف
شاگرد را چه بهره ز استاد بیوقوف
در پنجه داشت ناخن و دربند تیشه بود
آه از نکرده کاری فرهاد بیوقوف
مشکل که این شکار در آید بدام تو
دل مرغ زیرکست و تو صیاد بیوقوف
شعرم بمو شکافی ادراک مدعی
خندد چو نوعروس بداماد بیوقوف
بنگر کلیم چون فلکم زار می کشد
کافر مباد کشته جلاد بیوقوف
شاگرد را چه بهره ز استاد بیوقوف
در پنجه داشت ناخن و دربند تیشه بود
آه از نکرده کاری فرهاد بیوقوف
مشکل که این شکار در آید بدام تو
دل مرغ زیرکست و تو صیاد بیوقوف
شعرم بمو شکافی ادراک مدعی
خندد چو نوعروس بداماد بیوقوف
بنگر کلیم چون فلکم زار می کشد
کافر مباد کشته جلاد بیوقوف
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.